Lieve 2015,
Nog maar een paar uur en dan ben je voorgoed verleden tijd, word je zonder pardon afgedankt. (Dat klinkt wel harteloos, hè? Ik zou bijna medelijden met je krijgen. Zijn jaren net zo bang voor de dood als mensen?) Vorig jaar schreef ik een brief aan je voorganger, 2014. Ik schreef over hoe ik het jaar had ervaren, ik bedankte en nam afscheid. Want ja, jaren mogen dan geen levende dingen zijn, maar het is wel jóuw naam die voor altijd verbonden blijft aan mijn herinneringen. En een brief is een fijne manier om even goed na te denken over hoe je het jaar nu precies hebt ervaren, denk ik. Dus vandaar: ook een brief aan jou. Net als vorig jaar een bedankje en een afscheid, maar een iets andere ervaring.