Hoi! Zoals altijd heb ik ook deze maand weer een artikeltje met een overzicht van de dingen die ik op andere sites schreef. Het is niet heel veel, maar toch de moeite waard om te bekijken! Benieuwd? Lees dan snel verder. :)

Bij het woord ‘verslaving’ denk je meestal meteen aan drugs, of misschien alcohol of gokken. Maar hebben we niet allemaal een soort verslaving? Niet aan iets dat directe invloed heeft op onze bankrekening of gezondheid, hoewel misschien wel op de spieren in onze vingers. Je raadt het al: verslaafd aan onze smartphones. Of anders wel aan shoppen, of gamen, koffie of chocolade. Maar is verslaafd zijn per se erg? Ik denk van niet. (En nee, ik probeer geen eigen verslaving goed te praten. Hoewel je het daar wel voor zou kunnen gebruiken.)

Lees de rest van deze column

Boekrecensie: Bittere chocolade – Reina Crispijn
Het leven van Jan, Lucie, Daisy en Kevin van den Homburg lijkt perfect: een huis in Amsterdam, een eigen wijnhandel en een vakantiehuisje in Laren. Maar vanaf het moment dat Lucie haar eigen bonbonwinkel opent, loopt het bergafwaarts. Ze steekt steeds meer tijd in haar hobby, vooral als ze ook nog meedoet aan een belangrijke wedstrijd, en de charmante tv-presentator Millo Hermsen is misschien wel iets té aardig. Jan lijkt het ondertussen goed te kunnen vinden met de aanhankelijke Thea Augustijn en ook Thea’s zoon Arthur mag er zijn. Maar Thea en Arthur zijn misschien toch niet zo onschuldig als ze lijken en zouden zomaar eens het gezin uit elkaar kunnen halen… Dochter Daisy probeert het gezin bij elkaar te houden, maar dat blijkt moeilijker dan ze dacht. Zal hun familie toch stand houden?

Lees de rest van deze recensie

Boekrecensie: Kom niet dichterbij – Erna Sassen
“Reva heeft niet alleen iets raars met seks, maar ook met eten.” Dat zegt de achterflap van Kom niet dichterbij en beschrijft wel zo’n beetje de situatie van Reef, het zusje van Marjolijn. Behalve dan dat ‘dat rare met eten’ toch echt iets heftiger is dan het klinkt en ze er ook nog een heleboel problemen naast heeft, zoals een heel negatief zelfbeeld. Ze zit op de theaterschool in Amsterdam, maar of ze echt geniet van acteren wordt nooit echt duidelijk. De theaterschool brengt haar overigens wel iets anders: een leraar (de DJ) die bepaald niet het beste met haar voor heeft, waardoor ze uiteindelijk zelfs in een psychiatrische kliniek belandt. Om de zoveel nachten belt ze Marjolijn wakker om haar haar hersenspinsels voor te leggen, en aan de hand daarvan moet je als lezer uitvogelen hoe alles nu precies zit. Marjolijn wil haar graag helpen, maar of Reef ooit nog wel ‘normaal’ kan worden is nog maar de vraag…

Lees de rest van deze recensie