De afgelopen week was ik in Frankrijk, het land waar ze, in plaats van een paar ‘kleine’ supermarkten per dorp, één enorme supermarkt voor de hele omgeving hebben. Dat resulteert soms in complete warenhuizen met alles erop en eraan, waardoor je bijna kunt zeggen dat je gaat shoppen in de supermarkt. Hoewel ik zo’n beetje elk jaar zie, verbaast het me elke keer weer. Ik schreef er een column over.

Als je 1. je mandje hebt volgegooid met leuke doch onnodige dingen of 2. je succesvol hebt ingehouden, kom je aan bij het eten. Einde afleiding? Dacht het niet. Zodra we langs de bakspullen kwamen, was mijn aandacht weg van het boodschappenbriefje. Sinaasappelextract, kokosextract, pistache-extract, maple syrup, extra sterke gist… En dan heb ik het nog niet eens over de tientallen soorten gebak, olijven en azijnen: allemaal dingen die ik in Nederlandse supermarkten nog nooit heb gezien. Jup, I want it all.

Wanneer je een paar uur later (‘Jeetje, is het echt al zó laat?’) eindelijk klaar bent, kun je kiezen uit ruim veertig verschillende kassa’s om te schrikken van het bedrag dat uitgeeft. Ja, je moet ruim een kwartier rijden voor de supermarkt, maar dan heb je ook wel wat. Ik zou in Nederland ook wel supermarkten met zoveel keuze willen hebben… Maar ach, misschien is het ook maar beter van niet. We moeten tenslotte ook nog een béétje op de portemonnee letten. What happens in France, stays in France. Non?

Zou jij hier ook zulke enorme supermarkten willen hebben?