Ik ben nogal van de extremen. Ik ben heel erg boos of heel erg blij. Heb ergens helemaal geen zin in of juist heel veel. En ik eet iets helemaal nooit of ik eet ‘t het liefst elke dag. Eén van die dingen die ik op elk moment van de dag zou kunnen eten, is pindakaas. Op brood, door m’n havermout, bij een appel… Give it to me! Maar in een dwaas momentje besloot ik mezelf even een pindakaasverbod op te leggen (ook zo lekker extreem). Nu vertoon ik afkickverschijnselen. En wat doe je dan? Juist: je schrijft er een column over.

Disclaimer: dit is de pindakaaspot van mijn ouders. Ik ben onschuldig!

Verslaafd aan pindakaas
Laatst werd ik wakker met een enorme trek in die bruine massa. Dit was niet goed, wist ik, hier moest iets aan gedaan worden. Om te beginnen moest het probleem worden opgespoord. Ik eindigde bij een testje van Buzzfeed, want Buzzfeed is het antwoord op alles. Zodra ik bij nummer 15 aangekomen was, wist ik het: ik was verslaafd aan pindakaas.

Cold turkey afkicken
Nu weet ik precies twee dingen over verslavingen. Het eerste is dat je er het beste gewoon in één keer meteen mee kunt stoppen. Gewoon cold turkey afkicken. Tweeënhalf jaar geleden besloot ik bijvoorbeeld van de ene op de andere dag om gewoon geen tweets meer de wereld in te sturen. En dat werkte inderdaad! Dat ik nu gewoon weer actief ben op Twitter laat ik dan maar even terzijde.

Holy peanut butter
Dus dacht ik, in het kader van goede voornemens en zo: ik koop gewoon een tijdje geen pindakaas meer. Maar het andere ding dat ik over verslavingen weet, is dat zodra je probeert af te kicken, iedereen keihard probeert om je dat niet te laten doen. Echt, de hele wereld keert zich tegen je, al is het maar onbewust. Zo las ik nog dezelfde dag een artikel met redenen waarom pindakaas geweldig is. Not helping! En vervolgens kondigde Culy aan dat ze een supersimpel recept voor pindakaasfudge hadden. Dat is gewoon… Holy peanut butter.

In voor- en tegenspoed
Inmiddels ben ik op het welbekende punt aangekomen dat ik me afvraag waarom ik dit ook alweer deed. Ik bedoel, pindakaas is niet giftig of zo. En het maakt alles gewoon lekkerder. Waarom heb ik überhaupt goede voornemens gemaakt? Ik denk dat ik deze week nog terugren naar mijn oude vertrouwde pindakaasvriend om me in zijn armen te storten en duizend keer mijn excuses aan te bieden. Zeggen dat ik onze relatie nog lang niet zat ben en mijn eeuwige trouw beloven, in voor- en tegenspoed. Maar tot die tijd ga ik nog even net doen alsof ik dit écht kan.

Voor welk eten mag je jou ’s nachts wakker maken?

PS. Neem dit vooral een beetje met een korreltje zout hapje pindakaas.