Om het nieuwe jaar goed te beginnen besloten we om een paar dagen naar de sneeuw te gaan. Zo besloten, zo gedaan: van 1 t/m 4 januari zaten we dus in het Sauerland, om te skiën. Écht skiën, in plaats van in zo’n kunsthal. Maar helaas sta ik nu niet bepaald bekend als sportief. Of handig. Als dat maar goed zou gaan…
De dag dat we aankwamen gingen we vast even bij de pistes kijken. Lopend, door de sneeuw. Snowboots, drie truien, alles. Op de heenweg bleef ik ongedeerd, hoewel de ‘Huuuu’-geluiden die ik steeds maakte als ik bijna viel denk ik even gênant waren (ter vergelijking: ik had wel iets weg had van een stikkend paard). Mijn lichaam leek die gedachte te begrijpen, want op de terugweg lag ik binnen de kortste keren op de grond. Met beide billen in de sneeuw. Au. Maar die piste? Helemaal niet zo steil. Makkie. Das kann ich wohl, dacht ik in mijn gebrekkige Duits.
En dat klopte inderdaad. Ik kon het wel. Als een echte pro (kuch) gleed ik het hellinkje af (met de nadruk op KJE). Ik ben niet eens gevallen! Echt, schouderklopje voor mezelf. Er was alleen één probleempje: mijn techniek. Of nou ja… Het gebrek daaraan.
‘Rechtop staan!’ zei mijn vader slash skileraar steeds. Toen dat niet werkte, verzon hij iets anders. ‘Kont naar voren!’ schreeuwde hij keihard vanuit het liftje. (Aw-kward.) Daarna ging hij over op: ‘Ontspannen, Maaike!’
Maar dat is dus echt het meest belachelijke wat ik ooit heb gehoord. Ontspannen? Sporten is toch juist inspanning? Het hóórt inspanning te zijn. Zelfs hoewel mensen het voor de ontspanning doen. Oké, laat maar, dit wordt ingewikkeld.
Waar het dus om gaat: hoe hard en vaak hij ook riep, hoe hard in het ook probeerde; het werkte niet. Zelfs toen ik zowaar vaart begon te maken (vaart! Echt, ik! Wie had dat gedacht?) bleef mijn bovenlichaam te ver naar voren staan en mijn kont naar achteren. (Of zo. Papa bood aan om het te filmen, maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt.) Mijn lichaam leidde gewoon zijn eigen leven.
Maar dat geeft niet. Want als ik één ding heb geleerd, is het wel dat dingen ook leuk kunnen zijn als je ze niet goed kunt. Soms.
Ben jij weleens op wintersport geweest?
Echt, het lijkt hier wel alsof ik op stelten sta of zo. :o
it’s all about the skiing – Bode Miller
Wintersport is leuk! Ik ga niet zo heel vaak, maar doordat ik het als kind al geleerd heb pak ik het altijd zo weer op. Is toch echt anders als je het nu moet gaan leren. Maar YOU DID IT!
Esther Marieke onlangs geplaatst…My travel wishlist 2015: yoga, Zweden en stedentrips
Hihi, ik moest wel een beetje lachen om je stukje. Ik ben een keer op wintersport geweest, GEWELDIG! Nee echt, wat een lol, sleeën, snowboarden, sneeuw, skiën, warme chocomelk. Toen ik eenmaal over mijn angst heen was om mijn benen te breken, ging alles me heel makkelijk af.
Haha, herkenbaar! Ik ben ook zo vreselijk slecht in skiën. Maar de keren dat ik het deed was het inderdaad ontzettend leuk, gewoon, gezellig, ofzo. Leuk stuk!
Rosanne onlangs geplaatst…Mérindol: grensdorpje van de Luberon
Heb het een stuk of 3 keer geprobeerd – echt skiën – maar ben er nooit in geslaagd om mijn hoogtevrees te overwinnen. Dat leunen naar het dal; brrrrrr!
Maar, eh, Maaike, heb je zin in een leuke tag? Ik heb je ervoor genomineerd: http://hallosunny.blogspot.nl/2015/01/6-vragen-7-bekentenissen.html
Leuke foto! Nee ik ben helemaal geen wintersport fan, doe mij maar zon zee en strand :)
Ik ben nog nooooit op wintersport geweest, maar het klinkt erg moeilijk, haha!
Eline onlangs geplaatst…De biecht #1
Respect dat je het überhaupt deed! Voor je plezier sporten in de sneeuw, ik zou het vreselijk vinden ;)
Audrey onlangs geplaatst…Hé, er is wat leuks op de tv #1
Oooh wat leuk! Ik heb vroeger weleens gewintersport, maar nu een aantal jaar niet meer. Vorig jaar met mijn vriend een weekendje Winterberg gedaan en wat was dat leuk :) Wilde dit jaar eigenlijk echt richting Oostenrijk oid. gaan.. maar na onze roadtrip is mijn budget op ;-)
Shanti onlangs geplaatst…Meal Prep Challenge #1
Leuk geschreven! Ik heb het nog nooit gedaan, maar het lijkt me heel leuk.